Een paar weken voor de "drastische maatregelen"

Storytime 


Het leven in de 2de oorlog.

Hoi! Ik ben er weer, en vandaag met een klein verhaaltje. Voor de mensen die mij nog niet kennen, en wat meer over mij willen weten neem dan zeker een kijkje naar mijn vorige blog :) 

De titel is misschien wat verrassend aangezien ik zelf te jong ben om te weten hoe het eraan toe ging in de oorlog. 

Het verhaaltje

Een paar weken geleden ging ik samen met mijn papa naar de Renmans. Daar gelden de regels dat je maximum met 3 personen binnen mocht. Toen ik daar stond te wachten viel het me op dat de mensen veel socialer waren geworden. Corona was een gespreksonderwerp geworden, waarover iedereen wel kon meepraten.

Ik stond dus te wachten tot het aan mij was. Er was een oudere mevrouw die achter mij stond te wachten. Ze hield niet genoeg afstand van mij, maar het viel met op dat het haar zelf niet echt wat kon schelen.

Ze keek naar de deur en zei als volgt: 'Oei, je mag maar met maximum 3 naar binnen.' Ik bevestigde wat ze had gelezen. Ze begon te praten tegen mij. Ze vertelde mij dat ze al 82 jaar was.

Ze wist mij ook te vertellen dat ze wou boodschappen doen in de Aldi, maar dat er bijna niets meer lag. Dit kwam namelijk door de mensen die massaal gingen hamsteren.


De mevrouw vond het een schande dat de mensen die gewone inkopen wouden doen dit niet eens kon door de mensen die toch wel overdreven met het hamsteren.

Het systeem in de oorlog vond ze beter. 'Iedereen kreeg bonnetjes, en met die bonnetjes kon je voedsel halen, waren je bonnetjes op dan had je pech.' zei ze. Maar zo was er wel voor iedereen voedsel want je kon maar een bepaald aantal dingen nemen van iets. Dit mede mogelijk gemaakt door de bonnetjes.

Eerlijk gezegd denk ik dat de oudere vrouw de mensen in deze bizarre tijden egoïstisch vindt, en ik kan haar geen ongelijk geven.

Hieronder een foto van bonnetjes die gebruikt werden in de 2de Wereldoorlog.



Wat vind ik van de mensen die hamsteren?

Sorry, maar ik vind het egoïstisch. In het begin vond ik het wat normaal, omdat de mensen niet precies wisten wat er hun te wachten stond. Maar later werd er duidelijk gezegd dat dit niet moest dat er genoeg voorraad was. Jammer genoeg werd er niets geluisterd. Ik zat ermee in. De mevrouw had gelijk, er werd geen rekening gehouden met hun medemens. 

Er was een voordeel de mensen waren wel veel meer socialer geworden, maar ook een nadeel ze hielden geen rekening met hun medemens. 

We moeten elkaar een beetje helpen in deze tijd in de mogelijke mate. Ik heb een liedje waarvan ik vind dat dit hier wel een beetje bij past. Ook naar de mensen toe die misschien de maatregelen niet serieus nemen. 




Binnenkort ben ik er met meer! Tot dan, en hou je goed! :)




Shirley D.F.


Reacties

  1. Tof dat je van het verhaal gebruik maakt !

    Ik denk dat het misschien ook beter is om te werken met bonnetjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kan mij volledig vinden in jouw verhaal, mooi verwoord. Ik vindt ook dat de mensen in deze crisis zich zeer egoïstisch gedragen maar ik had ook niet anders verwacht van onze maatschappij. Bedankt om hierover te bloggen. Leuk om te horen dat je er zo over denkt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geweldig dat je iets schrijft over de 2e Wereldoorlog, dit was iets waarvan ik niets wist. Het hamsteren in het begin van de crisis was zeker niet nodig, de mening van de vrouw is dan ook terecht.

    Groetjes.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts